19 Eyl 2013

YALNIZ BİR OPERA

Bu gece bir şiir paylaşmak geldi içimden. Aynı anda iki kişinin aynı şiiri dinleyince bir birini düşünmesini hatırlatan bir şiir...

Yıllar öncesinden en sevdiğim şiir...

Beni anlatıyor...

Geçmişi anlatıyor...




Hiç geç kalmayın olur mu?

Bazen çok geç kalınır. Bir başkasına bırakıldığını sandığın bir not, yıllar sonra sana yazılmış anlarsın.

Dank!!

Zaman geri dönmüyor...

Ne diyor şair;

Yaz başıydı gittiğinde. Bir aşkın ilk günleriydi daha. Aşk mıydı,
değil miydi? Bunu o günler kim bilebilirdi? "Eylül'de aynı yerde ve
aynı insan olmamı isteyen" notunu buldum kapımda. Altına saat: 16.00
diye yazmıştın, ve saat 16.04'tü onu bulduğumda.
 
Daha o gün anlamalıydım bu ilişkinin yazgısını
Takvim tutmazlığını
Aramızda bir düşman gibi duran
Zaman'ı

Daha o gün anlamalıydım
Benim sana erken
Senin bana geç kaldığını     


Bana Zamandan söz ediyorlar
Gelip size Zamandan söz ederler
Yaraları nasıl sardığından, ya da her şeye nasıl iyi geldiğinden. Zamanla ilgili bütün atasözleri gündeme gelir yeniden. Hepsini bilirsiniz zaten, bir ise yaramadığını bildiğiniz gibi. Dahası onlar da bilirler. Ama yine de güç verir bazı sözler, sözcükler,
öyle düşünürler.


Ne zaman ki, yeniden canlanır bağışlamasız belleğimizde
bir anın, yalnızca bir anın bütün bir hayatı kapladığı anlar
o tiktaklar kadar önemsiz kalır şimdi
hayatımıza verdiğimiz bütün anlamlar

Murathan Mungan

Sevgilerimle,
Şafak


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Konu hakkındaki fikirleriniz benim için çok kıymetli. Lütfen yorumunuzu ekleyiniz. Yorumunuzdan sonra size profilinizden ulaşabileceğim için lütfen link bırakmayın.
Link İçeren Yorumları çok üzülerek yayınlayamıyorum

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...